كتب….عاطف أنيس
الاول ضبع غريب طمع فى الشهره والمنظره وعشان عارف انه مش هيلاقيهم فى مكان تانى جه للنسر الامين عشان يبقا تحت الاضواء والشهره واسمه يقترن بالبيت الكبير اللى النسر الامين ملتزم بحمايته وقعد يتمسكن على امل انه يتمكن…..بس على مين ؟!
الضبع التانى من نفس المنطقه طمع فى حق مش حقه عشان يكسب بونط عند ابناء قبيلته ويغنوا باسمه ويقولوا الدكر راح الدكر جه وهو اصلا شكولو يعنى ضبع لامؤاخذه
اما التالت دا بقا حكايته حكايته بعد مااتربي وكبر على انه اسد ضحكوا عليه وقالوله خليك ضبع عشان نديلك فلوس بعد ماكان قال انه الخير اللى هو فيه دا كله من البيت اللى بيحميه النسر الامين وبعد ماكبر وطلعلوا انياب ومخالب ضحكوا عليه الطماعين التانين وقالوله خربش اللى ربوك وعضهم فاسمع كلامهم وخربش اللى ربوه طمعا فى شوية فلوس من الضبع الغريب عشان هو مجرد طماع…..
طب ايه النتيجه بقا ؟! النسر الامين فضل صابر عليهم وجه فى يوم واحد وقام ماسك التلاته
الاول قاله احنا صبرنا عليك كتير لجل تخلى عندك دم وتحس ومفيش فايده وقام قطعله ديله وطرده بلارجعه….
التانى اخد بالشلوط وفكر ان الشلوط دا كده النسر بيتحرش به وهو اللى قال كده بنفسه مش بنتبلي على حد….
اما التالت بقا قاله عشان احنا اللى ربناك وكبرناك وعارفينك وكان بينا عِشره وانك اتضحك عليك فاكفايه عليك لحدهنا واتكل على الله شوفلك مكان تانى كمل فيه حياتك….
ودا كان درس للتاريخ عنوانه الضباع الطماعين التلاته والنسر الامين
وللحديث بقيه…
